Wspólna sesja muzyków sprawia wrażenie starcia bezkontaktowego, prowadzonego trzema równoległymi do siebie, instrumentalnymi wątkami. Każdy z muzyków pozostaje skoncentrowany na własnej improwizowanej ścieżce, z rzadka ingerując w artykulację współtowarzyszy. Do takiej ekspresji sympatycy muzyki Kuby Suchara i Artura Majewskiego powinni być przygotowani ich ostatnim autorskim albumem "Absent Minded", ale przede wszystkim materiałem "Tone Hunting" - kooperacją z Anną Kaluzą i Rafałem Mazurem wydaną dla renomowanej, portugalskiej wytwórni Clean Feed. Mamy zatem do czynienia, z formułą dynamicznej,a wręcz instynktownej wymiany bodźców dźwiękowych będącej wynikiem dialogu znakomitych technicznie instrumentalistów. Elementy fabularne, melodie, przewodnie motywy, powtórzenia, czy linearność narracji zostają wyrzucone poza obręb jazzowego języka, którym posługują się Suchar. Majewski i Akchoté. Zrębem porozumienia, w którym przecinają się trzy równoległe impresje okazuje się być temperatura i intensywność improwizacji, które instrumentaliści z wyczuciem kontrolują.
Impresyjna muzyka tria, oparta została na pełnych wirtuozerii wypowiedziach przybierających formę kunsztownej ornamentyki. Muzycy kreślą, abstrakcyjne struktury i układy arabesek, a forma ich artykulacji przybiera intymny charakter, pozbawiony wykrzykników, mocnych kontrastów i podziału na lidera i tło. Trzej dżentelmeni uprawiają demokratyczną formę w której wymianie ulegają jedynie plany na których wybrzmiewają instrumenty. I tak, w cyrkularnym cyklu trąbka Majewskiego, lub gitara Akchoté wysuwają się na prowadzenie podczas gdy drugi z instrumentów, wraz z perkusją Suchara funkcjonują jako akompaniament. Na nastrój improwizacji ma wpływ redukcja przestrzeni dźwiękowej wokół instrumentów, która okrojona z przestronności ech i pogłosów generuje kameralny charakter nagrania. W takich warunkach impresja jazzowa zostaje prowadzona intymnie, a dźwięki nawlekane są niezwykle gęsto. Fakt ten jednak sprawia, że trąbka Majewskiego i gitara Akchoté operujące w podobnych rejestrach, momentami wchodzą sobie w drogę, co niekorzystnie wpływa na selektywność nagrania.
Płyta Mikrokolektywu z Akchoté proponuje muzykę nieustannego ruchu, o olbrzymiej dynamice dialogu. To narracja funkcjonująca bez podziału na wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Wypowiedź zbudowana z kaskady drobnych jazzowych gestów; unikalnych i błyskawicznie przemijających, układająca się w abstrakcyjną układankę. Wspólna improwizacja tria Suchar - Majewski - Akchoté, finalnie okazuje się być niezwykle szkicowa w swojej prostocie, delikatna i pozbawiona spektakularności donośnych gestów. Muzycy unikają bezpośredniego kontaktu zarówno ze sobą jak i ze słuchaczem. Są oszczędni w epatowaniu technikami improwizacyjnymi, a także w użyciu efektów. Z elektroniki będącej dotąd ważną częścią kompozycji Mikrokolektywu, zrezygnowali całkowicie.
Rozmach i moc tej płyty ujawnia się w gęstej i intensywnej artykulacji muzyków, wyrażonej w subtelnych i kameralnych dialogach.
Noël Akchoté + Mikrokolektyw
2014, Noël Akchoté Downloads