„The Sound History of the Earth” może budzić nieufność, tyle intrygującą co megalomańską ideą opisania dziejów planety za pomocą dźwięków. Tymczasem mamy do czynienia z pozbawioną pretensji impresją, rozpiętą na kilku epizodach (o tym później) z historii globu i cywilizacji ludzkiej. To również kolejna odsłona (po „Rock & Roll History of the Art”) cyklu, w którym Pleszynski próbuje nakreślić autorski portret uniwersum.
Projekt TransMemories ilustruje historię Ziemi przy użyciu generowanej przez Ostrowskiego elektroniki, oraz osobliwego zestawu dęciaków Pleszynskiego; dwóch trąbek skonstruowanych z węży paliwowych, lejka kuchennego i ustników. Aby wyrazić osobliwą ideę nagrania, twórcy sięgają dalej, niż jest w stanie wyrazić muzyka, komunikując się ze słuchaczem za pomocą tytułów kompozycji i towarzyszących wydawnictwu didaskaliów. To one są w stanie uczynić czytelnymi dźwiękowe tropy ukryte w kolejnych kompozycjach-epizodach. Na początku łańcucha dziejów jest „Icloud” - chmura materii. Następny przystanek to epoka dewonu „Devonian Forest”. Kolejny to „Phaistos” nagrany przy użyciu zarejestrowanych na Krecie, w tytułowym Fajstos, głosów trąbki przetworzonych w amforach pochodzących z kultury minojskiej. Następnie mamy impresję na temat okrucieństw kampanii napoleońskiej, czyli utwór zainspirowany obrazem Goyi „Rozstrzelanie powstańców madryckich”. Kolejno, zamiast „Tratwy Meduzy” (jeśli mielibyśmy pozostać przez chwilę w kontekście historii i malarstwa), albo jako jej odpowiednik, mamy łodzie imigrantów („Imigrants Boats”). Płytę zaś wieńczy śmierć ostatniego bawołu („Last Buffalo Dead”) i „Ziggurat” będący impresją nad dystopiczną wizją cyfrowej cywilizacji.
Muzyczna transkrypcja idei pod nazwą „The Sound History of the Earth” wypada eterycznie i subtelnie. Materiał w całości został oparty na dubowym fundamencie, odsyłając słuchacza w okolice millenium, do repertuaru takich twórców jak Vladislav Delay, Pole, czy Kit Clayton, którzy cyfrową estetykę click'n'cuts w brawurowy sposób splatali z masywnością głębokich pogłosów. W przypadku TransMemories za dubowe aranżacje odpowiada Ostrowski, który przy użyciu szumiących elektronicznych tekstur, nagrań terenowych, amorficznych ambientowych plam, mikro sampli i efektów pogłosowych tworzy okazałą dźwiękową strukturę. Gęstość kompozycji, nieśpieszne, mozolne tempa następujących po sobie sekwencji generują hipnotyczną i lepką atmosferę nagrań, rozrastając się niekiedy do charakternych kulminacji („Drone of Illusion”). Leniwa i impresyjna trąbka Pleszynskiego doskonale odnajduje się w tej estetyce, dopełniając ją widmową artykulacją. Jej partie niczym wstęgi dymu wiją się w przestrzeni i z wolna dryfując, roztaczają za sobą łunę melancholii.
Duet Pleszynski - Ostrowski bez pretensji i wybujałych ambicji obchodzi się z historią Ziemi. Celem tej muzyki nie jest kreowanie uniwersalnych kontekstów, czy symbolicznych wizji. To akt będący metaforą wodzenia palcem po mapie, podczas którego dowolnie przeskakujemy z miejsca w miejsce fantazjując o podróżach w czasie i przestrzeni. To przygoda zmysłowa, pozbawiona konceptualnego ciężaru, ale przy tym również mocniejszych przeżyć.
TRANSMEMORIES „The Sound History of the Earth”
2017, Antidepressant Records