Wydany nakładem Bocian Records album, jest rejestracją sesji do której duet zaprosił Portugalczyka Gabriel Ferrandini'ego; znakomitego, poszukującego perkusistę młodego pokolenia, występującego na całym świecie z tuzami współczesnego free. Ta edycja "veNN Circles", zarejestrowana już w 2012 roku, to elektroakustyczne słuchowisko oparte na sonorystycznej preparacji instrumentów, metalicznych obiektów, oraz adaptowanej do potrzeb improwizacji elektronice.
Dźwiękowy performance trzech instrumentalistów odbywa się poza wszelakimi schematami przynależnymi tradycyjnej muzycznej ekspresji. Muzycy przystępują do badawczego procesu, w trakcie którego poszukują dźwiękowych relacji w zbiorze akuzmatycznych odgłosów, terenowych rejestracji, czy sonorystycznych preparacji. Wśród tego abstrakcyjnego wywodu dominują dźwięki o metalicznej fakturze i jej najprzeróżniejszych odcieniach. Zimne, chropowate, masywne, wykazujące industrialne proweniencje. Okazjonalnie dochodzą do głosu szczątki klasycznej artykulacji, wtedy też najczęściej jako źródło dźwięku ujawnia się perkusja, wprowadzająca kilka arytmicznych przelotów. Swą tożsamość ujawnia również trąbka, identyfikowana odgłosem przedmuchiwanego przez ustnik powietrza. Do tego zestawu dołącza oszczędna i beznamiętna elektronika, nieingerująca w abstrakcyjne dialogi dźwiękokształtów. Można ją rozpoznać głównie jako metaliczny dron, bądź też przybiera formę zredukowaną do buczącego sygnału elektrycznego, czy wibrującej w tle sinusoidalnej fali.
"veNN Circles"w wykonaniu trio Damasiewicz, Lebik, Ferrandini, intensywnością eksperymentu, nagromadzeniem dźwiękowych bodźców, i nielinearną narracją przypomina znakomity (ubiegłoroczny już) album Valerio Trcoli'ego "Miseri Lares" (PAN), z tą różnicą, że eksperymentalne nagranie Włocha; na analogową elektronikę i taśmy, wykazuje tendencje do teatralizacji dźwięku w mroczną fabułę. W przypadku tria nie ma mowy, o choćby odrobinie fabularyzacji. Ekspresja "veNN Circles"jest stricte intelektualna, ze wzgardą traktująca harmonię, nastrój, czy melodię. To zdecydowane odcięcie emocji od instynktów, dekonstrukcja muzyki w dźwiękową abstrakcję.
Bezkompromisowa wypowiedź trójki instrumentalistów, to poruszanie się w materii pozbawionej ograniczeń. Operowanie poza skalą i harmonią. Emancypacja z kanonów i konwencji. Elektroakustyczna analiza współzależności dźwięków, w interakcji z innymi dźwiękami, przestrzenią, odbiorcą, a wreszcie z samym artystą. Dźwiękowe materiałoznawstwo, badające akustyczne właściwości instrumentów i obiektów dźwiękowych. Proces formułowania w czasie rzeczywistym unikalnego, amuzycznego języka i systemu komunikacji między artystami, obowiązującego tylko tu i teraz, w trakcie improwizacyjnej sesji.
GERARD LEBIK, PIOTR DAMASIEWICZ, GABRIEL FERRANDINI - "veNN circles"
2014, Bocian Records.